مادرانه ای با لهجه ی بروجردی
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
یِه ایواره وُ یِه وقتی
گَوارَته پا دِرختی
بَوَنِم مَه وا یِه سختی
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
گل نازِم گل پونه
گل نازِم گل آلو
دِرختِ سیوُ زردآلو
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
بُوَت رفتَه دُمِه خونَه
رولَه ایدُنیا ویرونَه
وِرَ هیشکَه نِمِمونَه
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
شُویی رفتِم وِ مهمونی
پِلِو خوردِم مینِه دِوری
سَرِم اِشکِس وا او دِوری
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
شُویی رَفتِم وِ قُرِسو
سُوار آما زِ لُرِسو
مَنِه بُردا وِ کُردِسو
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
راوی: فاطمه قپانوری
منبع: افسانه های بروجردی(جلد نخست)، به همّت بهرام آقاخانی چگنی و منظر ناگهی سرچقایی، انتشارات شاپورخواست، چاپ اوّل: 1398 .
