مادرانه
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
یِه ایواره وُ یِه وقتی
گَوارَته پا دِرختی
بَوَنِم مَه وا یِه سختی
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
گل نازِم گل پونه
گل نازِم گل آلو
دِرختِ سیوُ زردآلو
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
بُوَت رفتَه دُمِه خونَه
رولَه ایدُنیا ویرونَه
وِرَ هیشکَه نِمِمونَه
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
شُویی رفتِم وِ مهمونی
پِلِو خوردِم مینِه دِوری
سَرِم اِشکِس وا او دِوری
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
شُویی رَفتِم وِ قُرِسو
سُوار آما زِ لُرِسو
مَنِه بُردا وِ کُردِسو
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
لالالالا لالالالا
لالالالا لالالالا
لایی لالا، لالالالا
راوی: فاطمه قپانوری
منبع: افسانه های بروجردی(جلد نخست)، به همّت بهرام آقاخانی چگنی و منظر ناگهی سرچقایی، انتشارات شاپورخواست، چاپ اوّل: 1398 .
چون که در قرآن حق بُگریختی
با روان انبیا آمیختی
هست قرآن حال های انبیا
ماهیان بحر پاک کِبریا
ور بخوانی و نِه ای قرآن پذیر
انبیا و اولیا را دیده گیر
ور پذیرایی، چو برخوانی قَصَص
مرغ جانت تنگ آید در قفس
منبع: مثنوی معنوی، جلال الدین محمّد بن محمّد مولوی، به تصحیح رینولد نیکلسون، تهران، انتشارات هرمس، چاپ اوّل: 1382، دفتر اوّل، ص 71