ای ناگزران عقل و جانم
وی غارت کرده این و آنم
ای نقش خیال تو یقینم
وی خاک جمال تو گمانم
بی هیچ بخر مرا هم از من
هـرچند که رایــگان گـرانــم
در نامه به جای دیده بنشین
تا نامۀ نانبشته خوانم
منبع: دیوان سنایی، مدرس رضوی، تهران، انتشارات سنایی، چاپ سوم: 1362، صص384 و 385.
راز و نیاز
ای از حـرم ذات تـو عـقل آگه نی
وز معصیت و طاعت ما مستغنی
مستـم ز گـنـاه و از رجـا هشیارم
امـیــد بـه رحـمـت تـو دارم یعـنـی
***
گر گوهر طاعت نسُفتم هر گز
ور گَرد گنه ز رخ نرُفتم هرگز
نـومـیــد نـیــم ز بارگـاه کرمت
زیرا که یکی را دو نگفتم هرگز
***
بـا تـو بـه خـرابـات اگـر گـویــم راز
بِه زانکه کنم بی تو به محراب نماز
ای اوّل و آخر تو و جز تو همه هیچ
خواهی تو مرا بسوز و خواهی بنواز
***
منبع:
رباعیّات خیّام(طربخانه)، یاراحمد بن حسین رشیدی تبریزی، با تصحیح: استاد علّامه جلال الدّین همایی، مؤسسۀ نشر هما، تهران، چاپ دوم 1367، صفحات 7 و 8 .
