باغ امید
الهی! از مهر تو اثر آمد، همۀ مهرها سرآمد
الهی! گفتی کریمم، امید بدان تمام است؛ تا کَرَم تو در میان است
الهی! ندانم که در جانی، یا جان را جانی، نه اینی، نه آنی؛ ای جان را زندگانی،حاجت ما عفو است و مهربانی
الهی! بنیاد توحید ما را خراب مکن، و باغ امید ما را بی آب مکن و به گناه روی ما را سیاه مکن
الهی! می بینی و می دانی، و برآوردن می توانی
منبع:
سخنان پیر هرات، خواجه عبدالله انصاری، به کوشش دکتر محمّد جواد شریعت، شرکت سهامی کتاب های جیبی،با همکاری انتشارات امیر کبیر، تهران، چاپ ششم 1370، صص 3، 4، 27 و 58 .
منبع تصویر: ساعد نیوز
فردوسی و فیلسوف
تو بر کردگار روان و خرد
ستایش گزین تا چه اندر خورد
همه دانش ما به بیچارگی است
به بیچارگان بر بباید گریست
ایا فلسفه دان بسیارگوی
بپویم به راهی که گویی مپوی
تو را هرچ بر چشم بگذرد
نگنجد همی با دلت با خرد
سخن هرچ بایستِ توحید نیست
به ناگفتن و گفتن او یکی است
تو گر سخته ای شو سخن سخته گوی
نیاید به بن این گفت و گوی
همی بگذرد بر تو ایام تو
سرایی جز این باشد آرام تو
نخست از جهان آفرین یاد کن
پرستش بر این یاد بنیاد کن
کزویست گردون گردان به پای
هم اویست بر نیک و بد رهنمای
شاهنامۀ فردوسی، به کوشش سعید حمیدیان(دکتر)، تهران، نشر داد، چاپ دوم، 1374،
ج4، داستان اکوان دیو، صص 301 و 302.
حضرت محمّد(ص) می فرمایند:
اگر یکی از شما نهالی در دست دارد، باید آن را بکارد، [حتّی] اگر روز قیامت باشد.
منبع:
نهج الفصاحه،مرتضی فرید تنکابنی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ شانزدهم: 1385،
ص: 267.