فردوسی و فیلسوف
تو بر کردگار روان و خرد
ستایش گزین تا چه اندر خورد
همه دانش ما به بیچارگی است
به بیچارگان بر بباید گریست
ایا فلسفه دان بسیارگوی
بپویم به راهی که گویی مپوی
تو را هرچ بر چشم بگذرد
نگنجد همی با دلت با خرد
سخن هرچ بایستِ توحید نیست
به ناگفتن و گفتن او یکی است
تو گر سخته ای شو سخن سخته گوی
نیاید به بن این گفت و گوی
همی بگذرد بر تو ایام تو
سرایی جز این باشد آرام تو
نخست از جهان آفرین یاد کن
پرستش بر این یاد بنیاد کن
کزویست گردون گردان به پای
هم اویست بر نیک و بد رهنمای
شاهنامۀ فردوسی، به کوشش سعید حمیدیان(دکتر)، تهران، نشر داد، چاپ دوم، 1374،
ج4، داستان اکوان دیو، صص 301 و 302.
